Profesjonalny kurs na spawacza gazowego – czy warto? Co trzeba wiedzieć?
Wysokie zarobki
Praca spawacza gazowego (po kursie) jest z pewnością satysfakcjonująca pod względem zawodowym, ale także finansowo opłacalna. Zarobki w tej profesji są konkurencyjne, zwłaszcza jeśli fachowiec specjalizuje się w bardziej zaawansowanych technikach i posiada certyfikaty potwierdzające jego kwalifikacje.
- Zarobki w kraju – rynkowa mediana wynagrodzeń dla spawaczy w Polsce to 5 800 zł brutto miesięcznie z możliwością wzrostu w przypadkach pracy w trudnych warunkach lub przy zaawansowanych projektach.
- Zarobki za granicą – spawacze, którzy zdecydują się na pracę za granicą, mogą liczyć na wyższe wynagrodzenia. W krajach, takich jak Niemcy czy Norwegia, zarobki po przeliczeniu sięgają nawet 15 000 zł miesięcznie.
Inwestycja w to, aby zostać spawaczem po kursie, zwróci się więc z pewnością bardzo szybko. Zawód ten oferuje także stabilność zatrudnienia – w obliczu dynamicznego rozwoju infrastruktury i technologii, zapotrzebowanie na wykwalifikowanych specjalistów w tej dziedzinie nieustannie rośnie.
Spawacz gazowy po kursie – jakie umiejętności można zdobyć?
Przyszły spawacz gazowy w trakcie kursu zapozna się z teorią oraz nauczy się pracować ze sprzętem w praktyce. Uczestnicy zdobywają tam wiedzę z różnych dziedzin, od technik spawania, przez materiały, aż po zasady bezpieczeństwa i kwalifikacje zawodowe. W skład kursu wchodzi m.in. zapoznanie się z:
- technikami,
- osprzętem
- właściwościami fizycznymi i chemicznymi materiałów,
- rodzajami spoin,
- procesami spawania gazowego,
- typowymi niezgodnościami spoin,
- zagrożeniami w trakcie pracy.
Szkolenia obejmują bardzo szeroką tematykę, aby jak najlepiej przygotować uczestnika do przyszłego zawodu. Profesja spawacza to praca odpowiedzialna, gdzie niezwykle ważna jest wiedza oraz staranność.
Spawanie różnymi metodami – jaki kurs wybrać?
Techniki dobierane są zależnie od materiału, warunków, potrzeb, oczekiwań czy ograniczeń technologicznych. Wybór szkolenia może stać się problematyczny, gdy nieznane są wszystkie metody. Czym spawacz MAG po kursie różni się od MIG? Na kursach nauczane są m.in. techniki takie, jak:
- MAG (135) – Metal Active Gas – metoda spawania łukowego, w której korzysta się z drutu topliwego jako elektrody, a gaz osłonowy aktywny chroni łuk spawalniczy i spoinę. Sposób często stosowany w przemyśle, zwłaszcza w spawaniu stali niskowęglowych, niskostopowych i konstrukcyjnych.
- MIG (131) – Metal Inert Gas – metoda podobna do MIG, z tą różnicą, że używa się w niej gazu obojętnego, takiego jak argon lub hel. Posługuje się nią szczególnie w przypadku spawania metali nieżelaznych (aluminium, miedź, stopy magnezu).
- TIG (141) – Tungsten Inert Gas – tutaj łuk elektryczny wytwarzany jest pomiędzy nietopliwą elektrodą wolframową a materiałem spawanym. Wykorzystywany do spawania stali nierdzewnych, gdzie wymagana jest najwyższa jakość i precyzja spoiny.
- MMA (111) – Manual Metal Arc – sposób łączenia elektrodą otuloną, która topi się tworząc spoinę. Otulina podczas spawania wytwarza gas osłonowy chroniący łuk. Technika popularna w pracach naprawczych, scalaniu konstrukcji stalowych oraz w trudnych warunkach terenowych.
- Gazowe (311) – inaczej tlenowo-acetylowe, polega na topieniu metali za pomocą płomienia, który powstaje w wyniku spalania acetylenu z tlenem. Stosowane głównie w pracach naprawczych, cięciu metali, lutospawaniu oraz spawaniu rur.
Każda nowo poznana technika podnosi kwalifikacje spawacza. Wszystkie kursy wpisane mogą zostać do specjalnej książeczki, która poświadcza o umiejętnościach pracownika.
Inwestycja w siebie
Profesjonalny kurs na spawacza to doskonała inwestycja w przyszłość zawodową. Nabycie specjalistycznych umiejętności w tej dziedzinie otwiera wiele nowych możliwości. Stały rozwój osobisty to także ciągła progresja w karierze zawodowej. Szerokie perspektywy pracy spawacza (zarówno w kraju, jak i za granicą) czynią ją jedną z atrakcyjniejszych ścieżek kariery w sektorze technicznym. Współczesny rynek pracy potrzebuje wykwalifikowanych fachowców, którzy są w stanie sprostać wymaganiom coraz bardziej skomplikowanych projektów przemysłowych i budowlanych.